sobota, 16 sierpnia 2014

Wymiar serialu: "American Horror Story: Sabat" - Wiedźmy, szkolne horrory i miejskie piekło

Tytuł oryginalny: "American Horror Story: Coven" 
Twórcy: Ryan Murphy, Brad Falchuk 
Sezon: 3 (niezwiązany fabularnie z poprzednimi sezonami! )
Gatunek: horror
Muzyka: James S. Levine
Polska premiera: 2013
Kraj produkcji: USA
Ilość odcinków: 13
Obsada: Jessica Lange, Taissa Farmiga,  Sarah Paulson, Kathy Bates, Evan Peters, Lily Rabe, Emma Roberts, Frances Conroy, Denis O'Hare i inni
Opis:

"Dziejący się współcześnie i w XIX-wiecznym Nowym Orleanie serial „American Horror Story: Sabat” opowiada sekretną historię czarownic i uprawiania czarów w Ameryce. Od burzliwych wydarzeń w Salem minęło ponad trzysta lat, a te, którym udało się zbiec muszą teraz zmierzyć się z ryzykiem zniknięcia na zawsze. Tajemnicze ataki na czarownice nasilają się, więc młode dziewczęta odsyła się do specjalnej szkoły w Nowym Orleanie, żeby nauczyły się chronić siebie. Zamieszana w tę całą wrzawę jest nowo przybyła Zoe (Taissa Farmiga), która sama ukrywa przerażający sekret. Zaniepokojona niedawnymi napaściami Fiona (Jessica Lange), długo nieobecna najpotężniejsza czarownica, przylatuje do miasta, zdeterminowana, by chronić Sabat i zdziesiątkować wszystkich, którzy staną jej na drodze."


Wiedźmy, szkolne horrory i miejskie piekło



"American Horror Story" to amerykańska produkcja grozy, która z każdym sezonem prezentuje wielbicielom horroru nową historię, realia i bohaterów, co do tej pory okazywało się strzałem w dziesiątkę. Do teraz pamiętam dreszczyk emocji, jaki zafundował mi drugi sezon serialu, klimat starego szpitala psychiatrycznego, długie korytarze i beztroskie dźwięki grającej w tle pioseneczki "Dominique", która cudownie komponowała się z szaleństwem pacjentów i personelu. Kreacja postaci z poprzednich lat również wypadała przekonująco, zwłaszcza ich przewrotność i wielowymiarowość charakterów, doskonale odzwierciedlona przez utalentowanych aktorów. Pomimo nielicznych usterek związanych z chaosem wątków, "American Horror Story: Asylum" z pełnym przekonaniem mogę zaliczyć do najbardziej wciągających i oryginalnych dzieł małego ekranu ostatnich lat, a i "American Horror Story: Murder House" wywarł na mnie niewiele słabsze wrażenie. Stąd też swoją przygodę z odcinkami "Sabatu" rozpoczęłam z wielkim entuzjazmem, ale też i ogromnymi wymaganiami oraz nadzieją na rozrywkę z jeszcze wyższego szczebla spaczonej finezji. Spodziewałam się oryginalnych rozwiązań fabularnych, nieoczekiwanych zwrotów akcji i radości z wyczekiwania na każdy nowy epizod. Co więcej, wprost uwielbiam tematykę wiedźm i czarów w popkulturze i niezmiernie rzadko mnie ona nudzi. Zwłaszcza, że umiejętne wykorzystanie kulturowych przesłanek, legend i przesądów prawie zawsze daje ciekawy efekt. Czy "American Horror Story: Sabat" spełnił moje oczekiwania? Jak wypada na tle poprzednich sezonów? 




"American Horror Story: Sabat" przedstawia historię szkoły dla czarownic znajdującej się we współczesnym Nowym Orleanie. Wiedźmy są osłabione, jest ich niewiele, a ich przywódczyni zamiast wykonywać swoje obowiązki i martwić się o przetrwanie, wykorzystuje swoje nadnaturalne zdolności do zapewniania sobie przyjemności i ucieczki przed nieuniknionym kryzysem wieku średniego. Pewnego dnia do grona nastoletnich adeptek magii dołącza Zoe, która nietypowe zdolności odkrywa mordując swego chłopaka. Wraz z powolnym przystosowywaniem się dziewczyny do nowego środowiska organizacja staje się ośrodkiem ataków ze strony mistrzyni voodoo i boryka się z problemem odkrycia następczyni arcywiedźmy.  Musi też podjąć odpowiednie kroki odnośnie polujących na nią łowców oraz uporać się z wybrykami lekkomyślnych i skłóconych ze sobą uczennic. Pomimo tego, że jest ich tylko czwórka, zamieszanie, jakie wywołują porusza całe miasto i staje się przyczyną paru niewyjaśnionych zgonów. Zresztą nic dziwnego, skoro w ich gronie znajduje się znana hollywoodzka gwiazdka, która za nic ma konwenanse, a uczynioną jej krzywdę nagradza więcej niż pięknym za nadobne. Czy organizacja przetrwa? Kto zostanie nową przewodniczącą stowarzyszenia? Jak potoczy się los szkoły? Do czego jest zdolna ogarnięta żądzą władzy i powodzenia wiedźma? Jeśli chcecie poznać odpowiedzi na te pytania oraz nie boicie się zostać świadkiem uknutych przy pomocy magii intryg, oszustw i podstępów - zapoznajcie się z trzecim sezonem serialu.

Podobnie, jak i w poprzednich seriach produkcji, tak i tutaj możemy spotkać się z brawurową grą aktorską Jessici Lange, której przypadła tym razem rola charakternej "najwyższej", czyli najpotężniejszej wiedźmy przełożonej. To ona powinna decydować o działaniach zgromadzenia, chronić je i mieć na uwadze los pozostałych czarownic. Niestety, Fiona Goode jest egoistyczna, próżna i przebiegła jak lis. Kocha władzę oraz rozmach, jaki może osiągnąć dzięki swojemu stanowisku. Zimna, nieczuła i skuteczna zaniedbuje swoje obowiązki, a kiedy dowiaduje się o możliwości utracenia swojej mocy, piękna i potęgi szybko opracowuje plan pozbycia się potencjalnej konkurentki. Jest kiepską matką, przez co nie sprzyja jej nawet jedyna córka - Cordelia Foxx (Sarah Paulson). Lange świetnie sprawdza się w wydaniu sprytnej, silnej manipulatorki, choć nie zaskakuje fana poprzedniego sezonu, gdzie pokazała się jako konkretna i zdecydowana siostra przełożona. Podobieństwo tych postaci jest pod wieloma względami oczywiste. 

Kolejne zjawisko, z którym spotykamy się tu ponownie to miłosny duet w wykonaniu Taissy Farmiga i Evana Peters'a. Taissa gra dobrze, ale jej postać - Zoe - trochę bladnie przy kalejdoskopie innych, bardziej wyrazistych bohaterów i po obejrzeniu całości dość szybko się o niej zapomina. Wyrazistość traci zwłaszcza przy Madison Montgomery (Emma Roberts), miejscowej zepsutej, zołzowatej gwiazdce, która wywołuje u odbiorcy o wiele bardziej intensywne emocje. Roberts doskonale wzbudza w widzu odczucie nienawiści i pragnienie, by jej bohaterka jak najszybciej zniknęła z powierzchni ziemi. Bywa przerysowana i przydałaby się jej nieco bardziej delikatna strona, ale to już chyba tylko "wina" scenarzysty. Trochę szkoda, że Peters'owi przypadło tym razem odegranie biednego, słabego i kompletnie podporządkowanego innym Kyle'a, bo nie dało mu to zbyt wiele pola do popisu. Zdecydowanie wolałam go w kreacjach z wcześniejszych sezonów. Z wszystkich bohaterek chciałabym wyróżnić zwłaszcza Delphine LaLaurie (Kathy Bates) i Marie Laveau (Angela Bassett). Zarówna gra aktorek, jak i dynamizm oraz charakterystyczność tych postaci sprawiły, że entuzjastycznie śledziłam ich losy, a na niektóre niedociągnięcia fabularne łatwiej było mi przymknąć oko. Męskich charakterów jest niestety wybitnie mało. W dodatku niejako pozostają oni w cieniu temperamentnych kobiet, które niemalże całkowicie nad nimi dominują. Jest to jeden z największych minusów produkcji. Nie przeszkadza mi historia, która w ciekawy sposób pokazuje kobiecą siłę woli, wiedzę, ambicję i ich niestereotypowe oblicze, ale tu praktycznie każdy pan zostaje wręcz zmiażdżony bądź kontrolowany przez związaną z nim w jakiś sposób niewiastę.  To więcej niż lekka przesada. Mamy tu co prawda ciekawego Spalding'a (Denis O'Hare) i zdającego się robić niezłe zamieszanie Axeman'a (Danny Huston), świetnie zagranych i przyciągających uwagę widza, ale nie zmienia to faktu, że ich los praktycznie zależy od przedsiębiorczych, podstępnych wiedźm. Przydałaby się choć jedna silna i niezależna męska postać.




Głównym ośrodkiem akcji staje się tu współczesny Nowy Orlean, choć pojawiają się też retrospekcje do wydarzeń z dziewiętnastego wieku. Szczerze powiedziawszy momenty fabuły, gdy cofa się ona lata wstecz zaintrygowały mnie znacznie bardziej, niż te osadzone w dzisiejszych czasach. Zarówno posępny klimat niewolnictwa i zabobonów, jak i arystokratyczna postawa zepsutej do szpiku kości Delphine LaLaurie, o wiele lepiej działa na wyobraźnię odbiorcy, niż realia wyeksploatowanej już na wszelkie możliwe sposoby zmodernizowanej cywilizacji bloków i wieżowców, przepełnionej pędem za karierą i nowoczesną technologią, tak dobrze znanej nam wszystkim na co dzień. Szkoła usytuowana w metropolii to dość kiepski pomysł na tworzenie odpowiedniego nastroju grozy, tajemnicy i niezwykłości. Miłostki, niesnaski, kłótnie pomiędzy nastoletnimi czarownicami są czasami nieco zbyt proste i obcesowe. Poświęcono też na nie zbyt wiele czasu, przez co niekiedy odnosiłam wrażenie, że zamiast horroru oglądam mocniejszą telenowelę. Twórcy chcieli tym razem postawić na lekkość i aktualność przywołanych przez nich tematów. Przez to serial stracił wiele z początkowej koncepcji oryginalnego, szokującego czasem horroru, a zrobił się bardziej historią o nastolatkach, problemach z akceptacją wśród rówieśników, buncie przeciwko zasadom moralnym i intrygach uknutych w celu zniszczenia wrogów. Całość jest bardziej przystępna dla widza, bo bywa zabawna, prześmiewcza, groteskowa. To prostsza rozrywka, związana ze zjawiskami, jakie zdarza się wszystkim obserwować osobiście. Niestety przez to momenty, które naprawdę przerażają, zmuszają do myślenia, pozwalają się oderwać od szarej rzeczywistości i wgniatają widza w fotel pojawiają się zdecydowanie rzadziej, niż w poprzednich sezonach. Po genialnym "Asylum" Falchuk i Murphy tym razem obniżyli nieco loty, a obiecujący wątek wiedźm zbyt często sprowadzali do postawy nastolatki z problemami emocjonalnymi, co skutecznie niszczyło obskurny nastrój grozy i potencjał kliku lepszych epizodów. Tym razem nie zauroczył mnie klimat, a szkoda, bo intro zachwycało tajemniczą posępnością.

Oceniając "American Horror Story: Sabat" pod względem ogólnego tempa akcji, utrzymywania odbiorcy w napięciu i osobowości oryginalnych, zróżnicowanych bohaterów, muszę powiedzieć, że sezon wypada bardzo dobrze. Irytuje tylko fakt, że przez obfitość scen typowo obyczajowych daleko mu do dobrego horroru, a bliżej do produkcji o nieco bardziej wyszukanych kobiecych intrygach. Podobnie, jak i w poprzednim sezonie,  mamy tu też do czynienia z mnóstwem chaotycznie prowadzonych wątków pobocznych. Każdy jest ciekawy, każdy śledzimy z przyjemnością, ale prawie żaden z nich nie zostaje do końca rozwinięty. Chaos tym razem dominuje i nieco utrudnia widzowi rozrywkę. Wielki potencjał jednego elementu gubi się szybko poprzez wdrożenie nowego. Rozczarowują niejasne, szybkie zakończenia scen, które naprawdę można by wspaniale rozwinąć. 




Zdecydowanym plusem omawianego sezonu jest różnorodność charakterologiczna bohaterek. Obok zakochanej w sobie, zimnej i uszczypliwej Madison mamy uprzejmą, naiwną, wycofaną ze społeczeństwa wielbicielkę zwierząt (Misty Day), zmagającą się z uprzedzeniami na tle rasistowskim Queenie, serdeczną i miłosierną Cordelię. Ładnie ukazano wątek różnicy pomiędzy cwaną i egocentryczną matką, a jej altruistyczną córką. Podobał mi się sposób, w jaki omówiono konflikt na tle rasowym. Konserwatyzm i uprzedzenia staroświeckiej Delphine LaLaurie (postać oparta na historycznej morderczyni) świetnie, lekko i satyrycznie zestawiono z bardziej liberalną i tolerancyjną współczesnością. Poruszany jest również temat chorego fanatyzmu religijnego, hipokryzji i dyskryminacji. Ciekawie ujęto motyw piekła. Z puli zjawisk dla wielbicieli grozy pojawiły się m.in. niewolnictwo, sadyzm, tortury, palenie na stosie, zabójstwo z siekierą w tle, "żywe" lalki. Wątków erotycznych i miłosnych jest sporo, jedynie pojedyncze sceny wydają się być miejscami wciśnięte trochę na siłę bądź przesadzone. Pomysł ze szkołą dla czarownic byłby jednak o wiele lepiej wykonany, gdyby zamiast opisywać wiedźmie kłótnie i rozterki emocjonalne, wspomnieć troszeczkę o samym procesie nauczania. Intrygująca oprawa muzyczna dodaje "American Horror Story: Sabat" charakteru i uprzyjemnia oglądanie każdego epizodu. Całość jest dużo lżejsza od poprzednich serii i z pewnością przyciągnie zainteresowanie szerszej publiczności.




Przyznam, że jako wielka miłośniczka "American Horror Story" i szokujących horrorów z cięższym klimatem tym razem nieco się rozczarowałam. Przyzwyczaiłam się do tego, że każdy dotychczasowy sezon wprawiał mnie niemalże w zachwyt i osłupienie. Tymczasem bogactwo bohaterów i wątków w tym nieco mi przeszkadzało, zdecydowanie wolałabym, żeby było ich mniej, ale w nieco bardziej rozwiniętej odsłonie. Nastrój grozy też nie imponował mi już tak bardzo, jak ten budowany w "American Horror Story: Asylum". Mimo wszystko zarówno dobre aktorstwo, jak i oryginalność oraz nieco rozrywkowy charakter słownych potyczek i niecnych intryg uknutych przez wiedźmy wspominam bardzo miło, a drobne potknięcia fabularne i brak porządnego męskiego charakteru jestem w stanie wybaczyć. Szkoda tylko, że "Sabat" nie wykorzystał całego potencjału, jaki drzemał w poszczególnych pomysłach twórców.  

POLECAM: miłośnikom lekkich historii grozy nawiązujących do problemów świata codziennego, którzy będą w stanie przymknąć oko na nieraz błahe i cukierkowe zachowanie nastolatek oraz mnogość słabo rozwiniętych wątków.

NIE POLECAM: wielbicielom mocnych horrorów z ciężkim klimatem, nieprzepadającym za historiami zdominowanymi przez silne, kobiece postacie.



Moja ocena:

6.5 /10,        4--



TRAILER:


RECENZJA POPRZEDNIEGO SEZONU"American Horror Story: Asylum" - tutaj


~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Utwory na dziś:

Witchfinder General - Witchfinder General 
(doom metal)

Acid Witch - Swamp Spells 
(doom metal)


The Animals - House of the Rising Sun 
                                                (blues/folk rock)                                                  
 

****************
Witam Was ponownie! 

Mam nadzieję, że choć troszkę za mną tęskniliście i wybaczycie mi tę przerwę w blogowaniu. Musiałam uporać się z natłokiem szkolnych obowiązków, przygotowaniami do matury, kilkoma problemami osobistymi, a następnie licznymi wakacyjnymi wyjazdami. Na szczęście wszystkie plany wypaliły, a maturki poszły mi fantastycznie, co zaowocowało tym, że możecie nazywać mnie już studentką psychologii... Tak, zaskoczyłam samą siebie, bo ilość chętnych na jedno miejsce była szokująco wręcz wysoka i dopiero po ogłoszeniu wyników egzaminów zdałam sobie sprawę z tego, że spokojnie się dostanę. Widocznie nie zawsze warto ufać ocenom i oczekiwaniom ze strony nauczycieli i lepiej po prostu wierzyć w swoją wartość i efekty ciężkiej pracy przez żmudne i męczące trzy lata. Niestety, zdecydowanie nie wspominam zbyt pozytywnie lekcji w mojej byłej szkole i powiem Wam, że stres towarzyszący podczas pisania każdej z matur był kilkaset razy mniejszy, niż ten przeżywany przeze mnie każdego dnia roku szkolnego (zasługa nadmiernych oczekiwań ze strony nauczycieli i wielu absurdalnych wręcz sytuacji, które non stop mnie dołowały...) Tym bardziej się cieszę, że to już za mną i ponownie będę mieć czas dla Was! :-)




60 komentarzy:

  1. Brzmi ciekawie. Nie słyszałam jeszcze o tym serialu, ale mnie zachęciłaś do obejrzenia. Gratuluję zdania matury i dostania się na studia. ;-)

    OdpowiedzUsuń
  2. Również jestem fanką AHS i przyznaję całkowitą rację względem tego sezonu. Oby nie spartaczyli następnego...

    OdpowiedzUsuń
  3. Widziałam jego zwiastun, bodajże na Fox, ale zwyczajnie boję się go obejrzeć :)

    OdpowiedzUsuń
  4. Dlaczego wcześniej o nim nie słyszałam! Muszę obejrzeć, może mi się spodoba ;)

    OdpowiedzUsuń
  5. Uwielbiam seriale:) Tak się dziś martwiłam co ja będę niedługo oglądać, a tu proszę - już wiem! Poszukam niedługo 1 sezonu, na razie muszę skończyć Plotkarę:D

    OdpowiedzUsuń
  6. Fajnie, że wróciłaś :) Gratuluję dostania się na studia. A o serialu nie słyszałam, raczej nie dla mnie.

    OdpowiedzUsuń
  7. Jaki Ty masz bogaty i plastyczny język! Ta recenzja jest po prostu świetna - bardzo dokładna, bogata, a mimo to lekka w czytaniu, genialna! :) Wcześniej nie trafiłam na Twój blog, ale cieszę się, że wróciłaś, teraz będę miała więcej ciekawych postów do czytania :) No, i gratuluję dostania się na psychologię - też kiedyś chciałam studiować ten kierunek, obecnie bardziej interesuje mnie psychiatria, ale mam jeszcze trzy lata i wszystko może się zmienić :)
    Pozdrawiam!

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dziękuję, tyle komplementów! Bardzo mi miło :-) Ambitny cel, powodzenia. Też przez pewien czas zastanawiałam się nad psychiatrią :-)

      Usuń
  8. Choć trochę? Ja tu usychałam z tęsknoty! No i jesteś!!!!! Witamy cię!
    Dobra już się próbuję ogarnąć XD
    Gratuluję, studentko :)
    A co do serialu-to jakoś nie obejrzę :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dziękuję ślicznie, też strasznie się za Wami stęskniłam :-)

      Usuń
  9. Zewsząd mi trajkoczą znajome o tym serialu... chyba czas go obejrzeć. Skoro nie jest powiązany fabularnie z reszta sezonów, mogę zacząć od trzeciego, prawda?
    Ale w dzień. Tylko w dzień. :P

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Jasne, możesz zacząć od trzeciego, nie ma nic wspólnego z innymi sezonami, to inna historia :-)

      Usuń
  10. ten sezon najmniej mi sie podobał. czekam na następny :)

    OdpowiedzUsuń
  11. Serial zdecydowanie nie dla mnie, a co do studiów - gratulacje! Ja właśnie zaczynam liceum, a po nim, jeśli mi się tylko uda, również psychologia. :)

    OdpowiedzUsuń
  12. Gratulacje dostania się na studia :)
    A co do serialu, obejrzałam dopiero pierwszy sezon, i na ten przyjdzie pora :)

    OdpowiedzUsuń
  13. Gdyby nie to, że jakoś nie potrafię oglądać seriali.... Gratuluję psychologii :)

    OdpowiedzUsuń
  14. brzmi całkiem fajnie, szczególnie że mówisz że nie jest ciężki.:)

    OdpowiedzUsuń
  15. Uwielbiam ten serial za jego wyjątkowość i wspaniale dobraną obsadę, ale "Coven" w porównaniu z poprzednimi sezonami wypada słabiutko po prostu. Ten sezon był nudny, liczę na to, że "Freak show" będzie lepszy.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Ja również na to liczę, mam nadzieję, że dostaniemy horror z prawdziwego zdarzenia. Może "Sabat" to tylko chwilowy spadek formy? :-)

      Usuń
  16. Oglądałam wszystkie sezony AHS i według mnie "Coven" jest najgorszy. Trochę się zawiodłam, bo miałam duże oczekiwania, Najlepsza była druga część "Asylum" w szpitalu psychiatrycznym. Czekam z niecierpliwością na "Freak show" :)

    pasion-libros.blogspot.com

    OdpowiedzUsuń
  17. O, a ja słyszę i widzę, tę przerażającą okładkę, po raz pierwszy. Z chęcią obejrzę :) Zwłaszcza, że takie historie to, to co lubię najbardziej. Może spodoba mi się bardziej niż Tobie :D

    OdpowiedzUsuń
  18. Rozumiem, nie wszyscy czytają ebooki :). Ale zapraszam Cie na moje drugie wyzwanie - Stare, dobre czasy! Może to bardziej przypadnie Ci do gustu :)

    pasion-libros.blogspot.com

    OdpowiedzUsuń
  19. Może to będzie dobry horror dla mnie (taki niestraszny obyczajowy). :) Gratulacje, przyszły pani psycholog! :)

    OdpowiedzUsuń
  20. Gratuluję dostania się na studia, brawo, pobiłaś konkurencje :-)

    Nie jestem serialowa, ale od jakiegoś czasu zasadzam się na "American Horror Story", ale zacięcia do serii Sabat nie mam. Jakoś nie kuszą mnie już nastoletnie problemy, wolałabym mocno krwisty hardcor dla dorosłych ;-)

    OdpowiedzUsuń
  21. Szczerze? Ten film przypomina mi bardziej czarną komedię aniżeli horror. Ja w każdym razie nie jestem nim zainteresowana, ponieważ zdecydowanie należę do miłośników horrorów z cięższym klimatem.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Rozumiem, choć ja nie miałam skojarzeń z czarną komedią. Niestety, bo w sumie bardzo je lubię i serial w tej konwencji z pewnością byłby ciekawy :-)

      Usuń
  22. To serdeczne gratulacje! :) Maturka właśnie przede mną i już trochę się denerwuję, ale mam plan żeby systematycznie się do niej przygotowywać. Chociaż nie wiem czy bardziej nie obawiam się studiów...

    OdpowiedzUsuń
  23. Ciągle mam w planach ten serial, lecz nie mogę się zebrać i go obejrzeć.
    Gratulacje z okazji dostania się na studia!! A na jaki uniwersytet się wybierasz?

    OdpowiedzUsuń
  24. Fabuła serialu brzmi interesująco, ale jako że preferuję jednak horrory z ciężkim klimatem, to wychodzi na to, że seria jednak nie dla mnie.
    Gratuluję dostania się na studia :)

    OdpowiedzUsuń
  25. Jestem w połowie właśnie tego sezonu i jak na razie ogromnie przypadł mi do gustu. Moim zdaniem jest to najlepszy sezon ze wszystkich.
    mycrazytwistedworld.blogspot.com

    OdpowiedzUsuń
  26. Nie oglądałam ani jednego sezonu, ale sądzę, że ten z odrobinę bardziej lekkim klimatem mógłby przypaść mi do gustu. Podoba mi się sam pomysł na szkołę dla wiedźm, szkoda trochę urwanych wątków, ale znów ja lubię takie kobiece intrygi, więc jakoś to się wyrównuje. :)
    Gratulacje dostanie się na studia i powrotu. :D

    Pozdrawiam.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dziękuję. W takim razie myślę, że ten sezon może bardzo przypaść Ci do gustu :-)

      Usuń
  27. Też udało mi się bardzo dobrze zdać maturę i dostać na wybrane studia :) No i podobnie jak Ty cieszę się że już skończyłam tę przeklętą szkołę średnią, nie spotkało mnie tam wiele dobrego...
    W każdym bądź razie witam po przerwie :p
    O serialu nie słyszałam, ale mnie zachęciłaś, więc zacznę poszukiwać pierwszą serię :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. No to gratuluję, dobrze wiedzieć, że nie tylko ja wspominam te trzy lata nauki tak negatywnie ;-)

      Usuń
  28. Serial widać jest bardzo ciekawy, chętnie sama go obejrzę ;)

    OdpowiedzUsuń
  29. Jestem fanką tego serialu, a Coven podobał mi się chyba najbardziej, choć brakowało mi niektórych bohaterów ze szpitala psychiatrycznego :)

    OdpowiedzUsuń
  30. Gratuluję :)
    Nie oglądam ostatnio seriali - wolę filmy, ale nie mówię nie może kiedyś najdzie mnie na nie ochota ;)
    Pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
  31. No no przyznam serial wart uwagi :)

    OdpowiedzUsuń
  32. Jedna z moich ulubionych tematyk :) Uwielbiam Totalną Magię i wiele innych filmów o czarownicach. Klasyczne American Horror Story jest dla mnie za ciężkie, ale ten sezon obejrzę z przyjemnością.
    Fajnie, że wróciłaś ;)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. To jak najbardziej polecam :-) Powiem Ci, że ten sezon jest pod wieloma względami bardzo podobny do "Totalnej Magii" ;-)

      Usuń
  33. Znam serial, oglądam i uwielbiam. Chyba nic więcej nie muszę pisać? :)

    OdpowiedzUsuń
  34. Serial ten przyciągnął moją uwagę, uwielbiam takie klimaty :)

    OdpowiedzUsuń
  35. No, za horrorami to ja raczej nie przepadam. :)
    shelf-of-books.blogspot.com

    OdpowiedzUsuń
  36. Niestety, horrory to nie moja bajka.
    Preferuję komedie :D

    OdpowiedzUsuń
  37. A ja oglądałam wszystkie sezony AHS i czekam z niecierpliwością na kolejny! TO prawda, że temu trzeciemu bliżej było do obyczajówki, niż horroru, ale i tak - był cudowny. Wiadomo, jeśli ktoś szuka typowo mocnych wrażeń, to się zawiedzie, ale dla osób, które poszukują po prostu dobrego serialu ten sezon będzie idealny. Szczerze powiedziawszy, dopiero czytając twojąrecenzję zwróciłam uwagę na tak mała ilość facetów :P mi się to nie rzucało w oczy, podobało mi się tak, jak jest.

    OdpowiedzUsuń
  38. Chętnie bym obejrzała wszystkie sezony o tych czarownicach, bo serial wydaje się naprawdę ciekawy... ale ostatnio mam uraz do horrorów. :(

    OdpowiedzUsuń
  39. Zapowiada się ciekawie, ale nie umiałabym przymknąć oka na ,,błahe i cukierkowe zachowanie nastolatek oraz mnogość słabo rozwiniętych wątków". Mam na nie alergię.

    OdpowiedzUsuń
  40. lekki horror to raczej coś dla mnie...takich mocnych to się boję ;/ ogólnie już od dawna intryguje mnie ten serial, ale jakoś boje się za niego zabrać ;PP

    OdpowiedzUsuń
  41. Oglądałam kilka odcinków, i serial bardzo mnie zaintrygował :)
    ZAPRASZAM :) http://synonimksiazki.blogspot.com/

    OdpowiedzUsuń

Zostaw po sobie jakiś ślad! Podziel się swoją opinią lub zadaj jakieś pytanie. Czytam wszystkie komentarze ;-)